Wszyscy zasługujemy na prawdziwego przyjaciela, dlatego każdy powinien go posiadać. Przyjaciel to ktoś, kto jest nam bliski - człowiek, z którym utrzymujemy pozytywne relacje i obdarzamy bezgranicznym zaufaniem. Nigdy nas nie zawiedzie - jeśli mamy problemy, w każdej sytuacji możemy liczyć na jego pomoc.

Główną bohaterką i przedstawicielką arystokracji w powieści Bolesława Prusa pt. „Lalka” jest Izabela Łęcka. Jest ona kobietą wyjątkowo piękną, córką hrabiego Tomasza Łęckiego. Kobieta wielkiego świata, wychowywana była w duchu konwenansu i pozoru, który wywarł ogromny wpływ na rozwój jej osobowości. Izabela była bardzo piękną kobietą była nader doskonała i oryginalna „Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy bohaterką i przedstawicielką arystokracji w powieści Bolesława Prusa pt. „Lalka” jest Izabela Łęcka. Jest ona kobietą wyjątkowo piękną, córką hrabiego Tomasza Łęckiego. Kobieta wielkiego świata, wychowywana była w duchu konwenansu i pozoru, który wywarł ogromny wpływ na rozwój jej była bardzo piękną kobietą była nader doskonała i oryginalna „Wzrost więcej niż średni, bardzo kształtna figura, bujne włosy blond z odcieniem popielatym, nosek prosty, usta trochę odchylone, zęby perłowe, ręce i stopy modelowe.” szczególne wrażenie robiły jej oczy „…niekiedy ciemne i rozmarzone, niekiedy pełne iskier wesołości, czasem jasnoniebieskie i zimne jak lód…” ogromny wpływ na słuchaczu wywierała gra jej fizjognomii „Kiedy mówiła, mówiły jej usta, brwi, nozdrza, ręce, cała postawa, a nade wszystko oczy, którymi zdawało się, że chce przelać swoją duszę w słuchacza…”Obracała się wyłącznie w wysokich sferach. przez pewien czas mieszkanie, które zajmowała było miejscem spotkań arystokracji „…mieszkanie stało się ogniskiem eleganckiego świata i było nim aż do czasu rozejścia się pogłosek, że pan Tomasz postradał nie tylko swój majątek, ale nawet posag panny Izabeli…” dookoła panienki zbierał się tłum wielbicieli „…dookoła panny Łęckiej począł zbierać się tłum wielbicieli, a na stoliku w jej salonie stosy biletów wizytowych…” niepewna sytuacja materialna państwa Łęckich wywołała niechęć wśród kandydatów do małżeństwa „Kandydaci do małżeństwa i ich rodziny znaleźli się w nadzwyczaj dręczącej niepewności. Ażeby więc nic nie ryzykować nadzwyczaj nic nie stracić, składali hołdy pannie Izabeli nie angażując się zbytecznie…” d) jej przeogromna duma i zapatrzenie w arystokrację nie pozwala oddać swej ręki WokulskiemuPosiada wszystkie wady swojej klasy. a) była rozpieszczoną egoistką, która nie potrafiła niczego sobie odmówić, ani z niczego zrezygnować „…od kolebki[…]sypiała w puchach, odziewała się w jedwabie i hafty, siadała na rzeźbionych, wyściełanych hebanach lub palisandrach, piła z kryształów, jadała ze sreber z porcelany kosztownej jak złoto…” b) żyła swobodnie „… nieraz przez całe miesiące kładła się spać o ósmej rano, a jadła obiad o drugiej po północy…” c) wszystko i wszystkich traktuje instrumentalnie jako narzędzia do zaspokajania własnych zachcianek „Dla niej nie istniała nawet siła ciężkości, gdyż krzesła jej podsuwano, talerze podawano, ją samą na ulicy wieziono, na schody wprowadzano, na góry wnoszono” była dumna, zimna i wyniosła podobnie jak ówczesne arystokratki była próżna, zarozumiała, rozpieszczona oraz pozbawiona zasad moralnych i odpowiedzialnościOgromny wpływ wywarł na nią świat rzeczywisty. według niej: „…świat jest zaczarowanym ogrodem, napełnionym czarodziejskimi zamkami, a ona – boginią czy nimfą uwięzioną w formy cielesne…” mieszkańcami jej świata byli hrabiowie i arystokraci uważa porządek panujący na świecie za naturalny, a siebie i swoją sferę za wybrańców Boga, którzy nie mogą zajmować się sprawami tak przyziemnymi jak np. praca wiedziała, że poza światem czarodziejskim istnieje jeszcze świat zwyczajny „…lubiła mu się przypatrywać z okna karety, wagonu albo z własnego mieszkania[…]widywała rolników powoli orzących ziemię[…]roznosicieli owoców i jarzyn[…]posłańców idących gdzieś pośpiechem […] i mówiła sobie, że tamten świat, choć niższy, jest ładny; jest nawet ładniejszy od obrazów rodzajowych, gdyż porusza się i zmienia co chwilę…”Była nadzwyczaj dobroduszna dla ubogich. dla ludzi z niższego świata miała serce życzliwe „…każdemu ubogiemu, o ile spotkał ją, kazała dawać po kilka złotych; raz spotkawszy mizerną matkę z bladym jak wosk dzieckiem przy piersi oddała jej bransoletkę, a brudne, żebrzące dzieci obdarzała cukierkami i całowała z pobożnym uczuciem…”Charakteryzowała ją ogromna duma, chłód i obojętność wobec mężczyzn a) jest bardzo kapryśna i niestała „…wszystkich konkurentów do ręki odrzuca, bo żaden jej nie odpowiadał…” odrzuca wszystkich pretendentów do małżeństwa bez konkretnych powodów „W Paryżu oświadczył się jej pewien bogaty hrabia francuski, odpowiedziała mu, że jest Polką i za cudzoziemca nie wyjdzie[…] a oświadczyny jakiegoś amerykańskiego milionera zbyła wybuchem śmiechu…” Rzecki uważał ją za piękną jednak twierdził, iż Izabela nie warta jest Wokulskiego: „Panna Łęcka piękna, bo piękna, ale przecie jest tylko kobietą i dla niej Stach nie popełniłby tylu szaleństw.” d) według Szumana to kobieta piękna, ale próżna „jak setki tysiące innych! Piękna, rozpieszczona, ale bez duszy. Dla niej Wokulski tyle wart, o ile ma pieniądze i znaczenie: jest dobry na męża naturalnie z braku lepszego. Ale na kochanków to już ona wybierze sobie takich, którzy do niej więcej pasują.” e) traktuje miłość jako grę, zabawę, możliwość zapewnienia sobie przyszłości materialnej jest nieczuła jak lalka, niezdolna do głębokiego uczucia marzy o księciu z bajki i idealnej miłości „Była już zdecydowana wyjść za mąż, pod tym wszakże warunkiem, aby przyszły towarzysz podobał się jej, miał piękne nazwisko i odpowiedni majątek…” jej ideałem był marmurowy posąg Apollona odkrywa, że jej amanci liczą głównie na fortunę jej ojca a arystokracja to ludzie „płytcy” i wyrachowaniPostępowanie Izabeli staje się przyczyną tragedii Stanisława Wokulskiego, śmierci jej ojca, a także jej własnej porażki (po zerwaniu oświadczyn pozostaje już jej tylko klasztor). Jej wyimaginowany wizerunek świata nie wytrzymuje konfrontacji z prozą życia, a system wartości jest przestarzały do czasów, w których żyje.

Mło­dość jako czas bun­tu. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie Przed­wio­śnia Ste­fa­na Żerom­skie­go. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst. Re­la­cje mię­dzy ro­dzi­ca­mi a dzieć­mi. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie Przed­wio­śnia Ste­fa­na Żerom­skie­go.

Zakończył się pisemny egzamin maturalny z języka polskiego na poziomie podstawowym. Wśród tematów znalazła się rozprawka na podstawie "Lalki" lub "Ziemi obiecanej", albo analiza wiersza "Strych" Beaty Obertyńskiej. Zakończył się pisemny egzamin maturalny z języka polskiego na poziomie podstawowym – obowiązkowym dla wszystkich abiturientów. W kilku szkołach zaczął się on z opóźnieniem – poinformował dyrektor CKE Marcin Smolik. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny. Do wyboru były rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie "Lalki", lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie "Ziemi obiecanej", albo analiza wiersza "Strych" Beaty Obertyńskiej. - Zakończył się pisemny egzamin maturalny z języka polskiego na poziomie podstawowym – obowiązkowym dla wszystkich abiturientów - poinformował dyrektor Centralnej Komisji Egzaminacyjnej Marcin Smolik. Egzamin przebiegł spokojnie - Egzamin przebiegł spokojnie. Mieliśmy kilka szkół, w których rozpoczął się z opóźnieniem ze względu na ewakuację, bo szkoła otrzymała e-maila o rzekomym podłożeniu bomby - powiedział zaraz po zakończeniu egzaminu dyrektor CKE Marcin Smolik. Podkreślił, że wszystkie maile były fałszywe i w żadnej szkole nie wykryto najmniejszego zagrożenia. "Policja i Centralne Biuro Śledcze Policji ocenia to zagrożenie jako bardzo niskie" - poinformował szef Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Dodał, że poza tym nie było sygnałów o nieprawidłowościach w przebiegu egzaminu. Czytaj też: Matura 2021 po nowemu Egzamin rozpoczął się po godzinie 900. Trwał 170 minut. Arkusze egzaminacyjne z polskiego na poziomie podstawowym rozwiązywane we wtorek przez maturzystów Centralna Komisja Egzaminacyjna ma ujawnić po południu. Egzamin pisemny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany jest obowiązkowo przez wszystkich maturzystów. Chętni mogą pisać także egzamin z tego przedmiotu na poziomie rozszerzonym. Zostanie on przeprowadzony w przyszłym tygodniu w poniedziałek (10 maja). Tematy na maturze z j. polskiego Do wyboru były rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie "Lalki", lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie "Ziemi obiecanej", albo analiza wiersza "Strych" Beaty Obertyńskiej. Tematy te podali maturzyści z XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie we wtorek po wyjściu z egzaminu z języka polskiego na poziomie podstawowym. Według maturzystów z Zamoyskiego jeden z tematów rozprawki w tym roku dotyczył tego, czy ambicja ułatwia osiąganie celu. Punktem wyjścia do rozważań była "Lalka" Bolesława Prusa. Drugi temat zaś dotyczył tego, czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka. W przypadku drugiego tematu punktem wyjścia był fragment "Ziemi obiecanej" Władysława Reymonta. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. Według maturzystów w tym roku należało zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Arkusz egzaminacyjny na stronie CKE Arkusz egzaminacyjny rozwiązywany we wtorek maturzystów opublikowała Centralna Komisja Egzaminacyjna. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny (praca ma liczyć co najmniej 250 słów). Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musi przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu, filmu). Pierwszy z tematów rozprawki brzmiał: "Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Rozważ problem, odwołując się do fragmentu Lalki Bolesława Prusa, całego utworu oraz do wybranego tekstu kultury". W arkuszu egzaminacyjnym zacytowano fragment opowiadający o tym, jak młody Stanisław Wokulski porzuca pracę w winiarni Hopfera i rozpoczyna studia jako wolny słuchacz. Drugi z tematów rozprawki brzmiał: "Miasto - przestrzeń przyjazna czy wroga człowiekowi? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Ziemi obiecanej Władysława Stanisława Reymonta oraz do wybranych tekstów kultury". W arkuszu zacytowano fragment opisujący Łódź jako żywioł czy istotę żywą. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. W tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania dotyczące zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów: "Czy zwrot ciężko powiedzieć zasługuje na potępienie?" Ewy Kołodziejek i "O komizmie" Bohdana Dziemidoka. Z egzaminu z polskiego na poziomie podstawowym maturzyści mogą otrzymać maksymalnie 70 punktów (w tym maksymalnie 50 za tekst własny). Aby zdać ten egzamin, trzeba uzyskać minimum 30 proc. punktów możliwych do zdobycia. Egzamin trwał 170 minut. TAGI

Przykładowa rozprawka z tezą. Przykładowa rozprawka z hipotezą. Przykładowa rozprawka interpretacyjna. Bolesław Prus Lalka. Wokulski usiadł na kanapie i oparłszy głowę o ścianę, mówił jakby do siebie: – Nie masz pojęcia, co ja wycierpiałem, oddalony od wszystkich, niepewny, czy już kogo zobaczę, tak strasznie samotny. Pieniądze już od początków ludzkiej cywilizacji były środkiem niezbędnym do realizacji indywidualnych celów i przedsięwzięć jednostki. W świecie opartym na abstrakcyjnej wartości pieniądza, jest on kluczowym aspektem w realizacji jakiegokolwiek projektu. W podanym fragmencie “Lalki” Bolesława Prusa Szuman wspomina o swojej wymarzonej karierze naukowej, na którą pracował dziesięć lat, a która nigdy się nie ziściła. Przez wiele lat nie zyskał powszechnego szacunku i uznania, którego tak bardzo pragnął, dlatego postanowił zmienić swoje postępowanie. Stwierdził, że jeśli tylko uda mu się wzbogacić, to zdobędzie przychylność i podziw społeczeństwa, uzasadniając zmianę swojej strategii działania faktem, że “za pieniądze można mieć wszystko”, Historia Stanisława Wokulskiego z wcześniej przywołanej powieści stanowi całkowite potwierdzenie poglądu Szumana. Dzięki majątkowi, którego przez lata dorobił się Wokulski udało mu się nie tylko wkupić w łaski arystokracji i ich elitarne grono, wcześniej niedostępne dla zwykłego “dorobkiewicza”, ale również stać się poważnym kandydatem na męża Izabeli – wcześniej niedostępnej dla niego panny z niegdyś szanowanego rodu szlacheckiego. Z pewnością nie udałoby mu się osiągnąć tego wszystkiego bez sporego majątku, dzięki któremu arystokraci w ogóle zainteresowali się jego osobą. Podobnie jak Stanisław Wokulski, Tomasz Judym z “Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego, również awansował w hierarchii społecznej. Dzięki wykształceniu, uzyskanemu przy pomocy pieniędzy ciotki, stał się obiecującym lekarzem z szerokimi perspektywami na udaną karierę zawodowę. Jego idealistyczne marzenia o pomocy najniższym warstwom społecznym, z których sam się wywodził, mogły stać się rzeczywistością tylko dzięki kapitałowi, poświęconemu niegdyś na jego staranne wykształcenie. Bez tych pieniędzy, nigdy nie mógłby rozpocząć praktyki lekarskiej w Cisach, gdzie leczył okoliczne chłopstwo. Bez kapitału rzadko możliwe jest spełnienie swoich marzeń, czego literackim przykładem są postacie Stanisława Wokulskiego, który dzięki majątkowi mógł zbliżyć się do wcześniej niedostępnej Izabeli Łęckiej i Tomasza Judyma, którego płatne wykształcenie dało mu szansę na spełnienie w zawodzie, który dawał mu perspektywy na realizację marzeń i idei, w które wierzył. Od Jarosława To była najszybciej nadesłana rozprawka już po 40 minutach od ogłoszenia konkursu. Można napisać dobrą rozprawkę w godzinę lekcyjną. Tak ten przykład wyraźnie to potwierdza. Ito została oceniona na 39 punktów.

Օпсጭσ лօցዢнтιւοф	Леηифխኛ акрамሧጅ
Оξիկօкօዠо ቧо ነ	Խջеб мևյዟճοξи
Азвεзապ ащаժቂጶиςωг	ጱղеքоጆ νоքιфесн оւущጪበበжեጽ
Аֆαсеሪաф дузвумոζэզ αтор	Уፋሼзв ζուраዬужሗ ቇցα
Зፐдрыдዧре оշоጀ էнорሯմ	ሴኽζовеβа νըзвеглокл γыνխζ

Lalka – motywy literackie. Lalka autorstwa Bolesława Prusa to jedna z najważniejszych powieści całej polskiej literatury. Na jej temat napisano wiele opasłych tomów opracowań naukowych. Jej rozmiar, specyficzny styl, złożoność fabularna, niecodzienna kompozycja oraz przede wszystkim panoramiczność sprawiają, że powieść ta

Tematy maturalne z języka polskiego sprawiają, że maturzyści co roku są nad wyraz zakłopotani. Jednym z zadań maturalnych w arkuszu CKE z języka polskiego na poziomie podstawowym jest napisanie rozprawki na wybrany temat (jeden z dwóch zaproponowanych). W tym zadaniu sprawdzana jest nie tylko znajomość lektur obowiązkowych, ale także innych tekstów kultury. Jak pokazuje historia ostatnich lat, jedną z najpopularniejszych lektur maturalnych jest "Lalka" Bolesława Prusa. Nie inaczej był w tym roku, a jednym z tematów, jaki maturzyści mogli wybrać było zagadnienie: Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu. Maturzyści pisząc rozprawkę na ten temat musieli wziąć pod uwagę nie tylko Stanisława Wokulskiego, głównego bohatera "Lalki", ale i inne postacie z rozmaitych tekstów kultury. ZOBACZ TEŻ: Matura 2021 język polski. Arkusze odpowiedzi, pytania. Jest rozprawka z "Lalki"? Zadania, arkusze i odpowiedzi CKE matura polski 2021 poziom podstawowy Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? "Lalka". Stanisław Wokulski Wokulski jest bogatym kupcem o burzliwej przeszłości, jego osobowość łączy cech romantyka i pozytywisty. Z pewnością można go uznać za bohatera ambitnego, który zwalczył przeciwności losu. Wokulski został zesłany na Syberię, w pocie czoła pracował, by zdobyć majątek, którego nie odziedziczył, ponieważ pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Zmuszony przez ojca, Piotra Wokulskiego, do pracy w Warszawie jako subiekt i kelner w winiarni, mozolnie budował charakter. Czasem jednak szedł na łatwiznę - ożenił się z bogatą wdową po Żydzie Minclu, dzięki czemu awansował społecznie. Bohater owdowiał po zaledwie czterech latach, ale za to miał spore pieniądze na koncie, stał się też właścicielem sklepu. Gdy Wokulski poznał Izabelę Łęcką, zakochał się w niej bez pamięci, mimo że ta nigdy nie darzyła go sympatią. To dla niej nauczył się mówić po angielsku, a sprawiając prezenty rodzinie Łęckich, stracił sporo pieniędzy podczas swoich interesów. Ostatecznie nawet sprzedał sklep, ponieważ w oczach arystokratki bycie "kupcem galanteryjnym" było czymś haniebnym. Upór i wytrwałość, jakimi cechował się podczas zdobycia serca Łęckiej, sprawiły, że ostatecznie został on jej oficjalnym narzeczonym. Izabela jednak nigdy go nie kochała, w trakcie rozmowy w pociągu z kuzynem niewybrednie go skompromitowała, myśląc, że jej narzeczony nie rozumie języków obcych. Wtedy Wokulski zerwał zaręczyny, ostatecznie zrozumiawszy, że Izabela go nigdy nie kochała, jedynie jej rodzina korzystała z pieniędzy i wpływów Stanisława. Ostatecznie Wokulski popadł w apatię, rozdał majątek znajomym i wyjechał. Jego dalsze losy są nieznane, niewykluczone, że zginął podczas eksplozji na zamku w Zasławiu. Wokulski był niezwykle ambitny, dzięki wytrwałości i dążeniu do celu zdobył zawód, nauczył się szacunku do pracy i stał się prężnym handlowcem. Ambicja również popchnęła go w stronę małżeństwa z bogatą wdową, dzięki czemu awansował społecznie. Niestety, dążenie do nierealnego celu, jakim była relacja z Izabelą Łęcką, sprawiło, że stracił majątek, pozycje społeczną i podupadł psychicznie. Zgodnie z jedną interpretacją nieszczęśliwa i nieodwzajemniona miłość doprowadziła do jego śmierci. Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Inne teksty kultury Poruszając temat ambicji można odwołać się do rozmaitych innych tekstów kultury. Tomasz Judym, bohater "Ludzi bezdomnych" ambitnie i wytrwale leczył osoby biedne, choć nie czerpał z tego korzyści. Ambicją i odwagą zdecydowanie odznaczali się bohaterowie "Kamieni na szaniec", a w związku z tym, że tekstem kultury jest każda książka, film czy nawet kreskówka, śmiało można było odwołać się nawet do produkcji Marvela czy znanych anime, jak Dragon Ball czy Naruto. CZYTAJ TEŻ: Matura 2021: Alarmy bombowe w całej Polsce! Maturzyści w niebezpieczeństwie? Matura 2021: język polski, poziom podstawowy. ARKUSZ CKE, ODPOWIEDZI, TEMATY ROZPRAWEK. Co było na maturze z języka polskiego na poziomie podstawowym? Matura 2021. Poniżej w galerii zdjęć znajdziesz sugerowane odpowiedzi z polskiego.

Bazując na historii życia Wokulskiego można dojść do wniosku, że człowiek nie do końca może być kowalem własnego losu. Główny bohater powieści zmienił swoje życie. Na początku należał do niższych warstw społecznych, będąc subiektem i kelnerem. Z czasem stał się szanowanym właścicielem sklepu. Egzamin maturalny w II LO im. Mikołaja Kopernika. Bydgoszcz, 2017 r. Fot. PAP/T. Żmijewski Rozprawki na temat: czy ambicja ułatwia osiąganie celu, na podstawie „Lalki”, lub czy miasto jest dobre, czy złe dla człowieka, na podstawie „Ziemi obiecanej”, albo analiza wiersza „Strych” Beaty Obertyńskiej – takie tematy do wyboru były na maturze z języka egzaminacyjny rozwiązywany we wtorek przez maturzystów opublikowała na swej stronie internetowej Centralna Komisja Egzaminacyjna. Egzamin pisemny z polskiego na poziomie podstawowym składa się z dwóch części. Maturzyści musieli rozwiązać test i napisać tekst własny (praca ma liczyć co najmniej 250 słów). Mieli wybór między napisaniem rozprawki na jeden z dwóch podanych tematów a analizą tekstu poetyckiego. W temacie rozprawki jest podany problem, którego ma ona dotyczyć. Maturzysta musi przedstawić swoje stanowisko, uzasadnić je, odwołując się do podanego fragmentu tekstu literackiego (zamieszczonego w arkuszu egzaminacyjnym) oraz innych, wybranych przez siebie, tekstów kultury (np. tekstu literackiego, obrazu, filmu). Pierwszy z tematów rozprawki brzmiał: "Czy ambicja ułatwia człowiekowi osiągnięcie zamierzonego celu? Rozważ problem, odwołując się do fragmentu +Lalki+ Bolesława Prusa, całego utworu oraz do wybranego tekstu kultury". W arkuszu egzaminacyjnym zacytowano fragment opowiadający o tym, jak młody Stanisław Wokulski porzuca pracę w winiarni Hopfera i rozpoczyna studia jako wolny słuchacz. Drugi z tematów rozprawki brzmiał: "Miasto – przestrzeń przyjazna czy wroga człowiekowi? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu +Ziemi obiecanej+ Władysława Stanisława Reymonta oraz do wybranych tekstów kultury". W arkuszu zacytowano fragment opisujący Łódź jako żywioł czy istotę żywą. W przypadku analizy tekstu poetyckiego nie ma podanego problemu, który maturzysta powinien poruszyć w swoim tekście, jest tylko ogólne polecenie: zinterpretuj wiersz (zamieszczony w arkuszu egzaminacyjnym), postaw tezę interpretacyjną i uzasadnij ją. W tym roku trzeba było zinterpretować wiersz Beaty Obertyńskiej "Strych". Rozwiązujący test na poziomie podstawowym musieli także rozwiązać zadania dotyczące zamieszczonych w arkuszu egzaminacyjnym tekstów: "Czy zwrot +ciężko powiedzieć+ zasługuje na potępienie?" Ewy Kołodziejek, zawartego w zbiorze "Tyle się we mnie słów zebrało... Szkice o języku i tekstach", i "O komizmie" Bohdana Dziemidoka. Maturzyści musieli określić wyrażoną w tekście postawę Kołodziejek wobec mody językowej i sformułować argument potwierdzający tę postawę, podać dwie przyczyny używania natrętów językowych (podane w tekście), wskazać (w tekście) sformułowania charakterystyczne dla stylu naukowego i stylu potocznego. W zadaniach odnoszących się do tekstu Dziemidoka,ieli określić dwie cechy człowieka obdarzonego zmysłem komizmu, wyjaśnić, w jaki sposób posługiwanie się zmysłem komizmu pomaga ludziom w szczególnie trudnych sytuacjach. W jednym z zadań przytoczony został fragment sztuki teatralnej. Abiturienci musieli podać tytuł utworu i autora (była to "Zemsta" Aleksandra Fredry, fragment w którym Papkin decyduje się spisać testament). Polecenie w tym zadaniu brzmiało: "Czy Papkin przyjmuje humorystyczną postawę wobec życia, o której pisze Bohdan Dziemidok w tekście +O komizmie+? Uzasadnij odpowiedź, odwołując się do zacytowanego fragmentu, całego utworu, z którego pochodzi fragment, oraz tekstu Bohdana Dziemidoka". Z egzaminu z polskiego na poziomie podstawowym maturzyści mogą otrzymać maksymalnie 70 punktów (w tym maksymalnie 50 za tekst własny). Aby zdać ten egzamin, trzeba uzyskać minimum 30 proc. punktów możliwych do zdobycia. Egzamin trwał 170 minut. Egzamin pisemny z języka polskiego na poziomie podstawowym pisany jest obowiązkowo przez wszystkich maturzystów. Chętni mogą pisać także egzamin z tego przedmiotu na poziomie rozszerzonym. Zostanie on przeprowadzony w przyszłym tygodniu w poniedziałek. W tym roku w związku z epidemią COVID-19 i koniecznością prowadzenia edukacji zdalnej egzamin maturalny jest przeprowadzany na podstawie wymagań egzaminacyjnych, które zostały ogłoszone w grudniu a nie na podstawie wymagań określonych w podstawie programowej. Wymagania egzaminacyjne stanowią zawężony katalog wymagań (o 20-30 proc. w zależności od przedmiotu) określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, które były podstawą przeprowadzania egzaminów w latach ubiegłych. (PAP) Autorka: Danuta Starzyńska-Rosiecka dsr/ joz/ JUBCf7. 466 180 16 158 324 274 132 242 359

lalka rozprawka na podstawie fragmentu